Bu incecik bir veda havasıdır.. Rı rı rııı rım...
Kokusuyla vedalaştım biraz önce, ne tatlı gülümsedi bana. Teniyle 'ey bre görüşmek üzere' sohbetimizi ettik, sonra aldım bir makas. Benim vedalarım böyledir, özel insanlarda. Öyle sarılıp ağlamam herhalde. Benim için özelse zaten ağlatmaz ki beni. Gitmez hep yanımdadır kilometreler ne olursa... Omuza bir öpücük konduracaksın ki onun özel olduğunu hissettireceksin.
Özel dediysem öyle önemli olması değil. Sadece ciğerde hava, kalpte kan, suda hidrojen, Fenerde Alex, Bir Demet Tiyatro'da Aydın Tolan kadar değeri olabilir. (Hocam farkettiyseniz sanat yaptım)
Durayım, durdurayım kendimi ve bu seni anlatma hırsımı, özel olma duygumu sonralara saklayayım.
Öyle herkesin omzundan da öpmeyin lan.
Seni anlatmayacağım ya da duygularımı sadece bir el sallama, arkadan su dökme gibi şeylerden oluşan veda havamdır. Sadece sanadır.
Bu da böyle bir anımdır.
Anımdı.
